ORVAL

Neem een abdijbiertje - santé - en bekijk het etiket:op de fles: een forel met de trouwring van de Toscaanse gravin Matilda van Canossa in de bek.

Het verhaal dat men ter plekke in Orval bij de Fontaine de Mathilde opdist is dat zijn haar ring verloor in die waterput en dat die vis hem terugbracht.

Uit dankbaarheid liet zijn daar een Abdij bouwen.

Legendes, sagen, volksoverleveringen zijn dikwijls symbolisch maar betrouwbaarder dan geschiedenis waarvan schrijvers altijd partijdig zijn.

Hierna de levensloop van die prachtige vrouw die Mathilda van Canossa (1046-1115) was, de enige vrouw die een graftombe heeft in de Sint Pietersbasiliek te Rome. Prachtwerk van Bernini op tekening van Michelangelo.





Mathilde werd geboren in Mantua (1046) als dochter van Bonifacius III, heerser over de helft van Noord Italië (Modena, Mantua, Brescia, Ferrara, Lombardije, Emilia Romagna.)

Haar moeder was Beatrice, dochter van Godfried van Lotharingen, rechtstreekse afstammelinge van Karel de Grote.
Mathilde kende een gelukkige sportieve jeugd, gaf blijk van grote intelligentie en stond haar vader bij in het beheer van zijn groot domein.

Bij de dood van Bonifacius (vermoord) werd zij om staatsredenen uitgehuwelijkt aan Godfried met de Bult (Godfrey the Hunchback) om de bezittingen van moeder Beatrijs in Lotharingen (Lorraine) te handhaven.
Ze moest naar Verdun verhuizen en had een verschrikkelijk huwelijksleven.

De Bultenaar mishandelde en minachtte haar. Bovendien had ze een kind dat stierf bij de geboorte, kortom ze was doodongelukkig en wou scheiden. Vandaar de symboliek dat ze haar trouwring afstootte. Maar scheiden ging in die vroege middeleeuwen niet zo maar: de ring komt terug.

Scheiden kon enkel met behulp van de Paus en dat lukte. Zij zwoer eeuwige trouw aan Gregorius VII en trok terug naar Toscanië nadat zij de Abdij van Orval gesticht had, uit dankbaarheid misschien, maar ook nog om een andere reden.

Haar bultenaar riep de hulp in van zijn neef de Keizer van het Roomse Rijk (Hendrik IV) omdat hij aanspraak kon maken op de bezittingen van zijn vrouw. Oorlog tussen het Germaanse rijk enerzijds en de coalitie Pauselijke Staten met het rijk van wijlen Bonifacius anderzijds. De Paus wou komaf maken met de inmenging van het Wereldse in het Geestelijke want de Keizer benoemde zo maar bisschoppen en aartsbisschoppen onder zijn leenmannen zonder Rome te kennen.
De Paus won de eerste manche. De kinderloze bultenaar koos als erfgenaam Godfried van Bouillon.
Het Beeld van Bernini toont de Keizer die de knieval doet voor de Paus.

Als een Jeanne d'Arc avant la lettre vocht Mathilde in eigen persoon mee en kreeg zo de naam van La Gran Contessa.
Zij steunde Gregorius met haar krijgskunde, haar immens fortuin maar - zo is het algemeen aangenomen - ook met haar liefde.
She became a close friend of Gregory VII lending him important support (Brittanica)

Maar ze liet Orval niet los: het werd een van de mooiste en grootste abdijen van West Europa. Ze zorgde er voor dat het er cisterciënzers waren, volgelingen van Bernard de Citeaux, trouw aan de Paus en wereldvreemd. Tijdens die oorlog moesten de monniken wel even vluchten naar Chartres.
Waarom haar band met Orval?
Orval was het schrijn voor het kostbaarste goed dat de Katharen ( de Zuiveren - katharsis= zuivering) bezaten : het Evangelie volgens Christus. Het is de leer die beweert dat Christus getrouwd was met Maria van Magdala. Daarom werd, volgens de joodse wet Maria-Magdalena, als echtgenote, toegelaten bij de executie en de begraving van haar man, samen met Moeder Maria.

Met behulp van de rijke Joseph van Arimathea konden beide vrouwen nadien vluchten via Alexandrië naar de Camargue waar ze aan land ging (Saintes Maries de la Mer) van waaruit zij de kerstening organiseerde. De Kerk maakte verwoed jacht op dat Evangelie, dat enig exemplaar was, en deinsde zelfs niet terug voor een genocide op de Katharen om het compromiterende werk in haar bezit te krijgen.
Mathilde stuurde uit Italië monniken om kopieën te maken. In dat boek stonden ook profetieën.
Enkele eeuwen later verbleef een bekeerde joodse geneesheer uit de Provence in Orval. Hij las er de profetieën in het boek van Notre Dame d'Orval.
Hij zette die om in kwatrijnen maar tekende, uit schrik van de Inquisitie, met een schuilnaam: Michel de Notredame, Nostradamus.

------------------------------------------------------
De Abdij werd in de loop der eeuwen verschillende malen verwoest.
Na Wereldoorlog II werd het wederopgebouwd door een Gentenaar:

1917
Een jonge soldaat lag aan Ijzerfront met een kogelwonde in de long.
Hij zwoer dat bij leven, hij monnik zou worden. De Duitsers vonden hem en brachten hem naar hun lazareth. Hij genas en hield woord: hij werd Dom Marie -Albert van der Cruyssen. Hij herbouwde Orval na W.O. II.

1947
De schoonbroer van Dom Marie-Albert van der Cruyssen was architect Van Houtte, die woonde op de hoek van de Leopold II laan en de Egmontstraat.
Mijn vader, Julien was aannemer in Centrale Verwarming en mocht de installatie er van in de Abdij uitvoeren.
De vrachtwagens van de Brouwerij kwamen de ketels, radiatoren en buizerijen opladen, want ons rollend materiaal was gestolen door het Belgisch Leger in 1940 en wat overbleef in beslaggenomen door de Duitsers in 1943.
Ik zie ze nog vertrekken voor ons huis in Ledeberg. De monteurs vrolijk achteraan in de laadbak.
'k had graag meegegaan, maar was elf jaar, dus schoolplichtig.


Opa Paul