Georges Henri Joseph Edouard Lemaître

Georges Henri Joseph Edouard Lemaître (Charleroi, 17 juli 1894 – Leuven, 20 juni 1966) was een Belgische katholieke priester, astronoom, kosmoloog, wiskundige en natuurkundige. Zijn belangrijkste wetenschappelijke bijdragen leverde hij aan de algemene relativiteitstheorie en aan de kosmologie door zijn hypothese van het uitdijende heelal (1927) en als grondlegger van de oerknaltheorie (1931). Lemaître was professor aan de universiteit van Leuven, titulair kanunnik en lid en voorzitter van 1960 tot aan zijn dood van de Pauselijke Academie voor de Wetenschappen.

Lemaître studeerde voor mijningenieur aan de Universiteit van Leuven, maar onderbrak die noodgedwongen om aar het IJzerfront te gaan.
Na de oorlog studeerde hij verder Natuurkunde. Hij won met zijn synthese La physique d’Einstein een wedstrijd van het Belgische Ministerie van Cultuur en Wetenschap. In 1927 schreef hij zijn beroemde kosmologische artikel over het uitdijende heelal..

Dit jaar, 2011, ging de Nobelprijs Fysica naar Saul Permutter en Brian Schmidt omdat ze ontdekt hebben dat die uitzetting sneller en sneller gaat. De jury was zo eerlijk Lemaître te vermelden en citeerde dat zijn artikel van 1927 correct was en dat hij twee jaar voor Hubble de constante berekende waarmee die uitdijing gebeurt, maar Hubble ging met de eer lopen en de ruimtetelescoop kreeg zijn naam.
Daarop werkte Lemaître verder en in 1931 brengt hij, tegen de toenmalige wetenschappelijke opvattingen in, als eerste de stelling naar voren dat het heelal ooit als een superdichte massa -een oeratoom-, begon, iets wat in de volksmond de "Big Bang" genoemd wordt.
Ook Einstein, die lang dwars gelegen heeft, stemt nu in met de visie van Lemaître alhoewel ze het oneens bleven over de rol van de kosmologische constante, zoals staat in hun uitgebreide briefwisseling. De oerknal is dus nog altijd bezig en wij knallen verder uiteen..

In de jaren 50 bouwt Lemaître stilaan zijn leeropdracht aan de universiteit af tot aan zijn emeritaat in 1964. Hij legt zich onder meer toe op het drielichamenprobleem, rekenmethodes, algoritmes (o.a. Fourier de snelle Transformatie), computers en programmeertalen. Reeds sinds de jaren 30 maakte hij gebruik van de meest geavanceerde rekenmachines. In 1958 introduceert hij op de Universiteit de eerste computer, een Burroughs E 101, die hij ook volledig zelf programmeert.
Na zijn dood is de rol die Lemaître speelde bij de ontwikkeling van de nieuwe kijk op het heelal lange tijd onderbelicht geweest. Pas sinds de jaren 80 verschijnt zijn naam opnieuw in deze wetenschapsgeschiedenis en wordt zijn baanbrekend werk meer en meer erkend.

Nul n'est prophète dans son propre pays…
------------------------------------------------------------------------------------------------





Dichter bij ons: Robert Cailliau.
Ook nooit van gehoord? Nochtans gebruik je één van zijn realisatie dagelijks: hij is de grondlegger van het WWW (World Wide Web)

Cailliau werd geboren in Tongeren. (1958). Hij studeerde in 1969 af aan de Universiteit Gent als burgerlijk ingenieur in werktuigkunde en elektrotechniek. In 1971 behaalde hij ook een MSc van de University of Michigan in Computer, Informatie en Control Engineering 1971.

Tijdens zijn militaire dienst schreef hij al Fortran-programma's om troepenbewegingen te simuleren.
In december 1974 begon hij te werken bij CERN in de Proton Synchrotron afdeling, aan het controlesysteem van de deeltjesversneller.
In 1989 werkten Cailliau en Tim Berners-Lee beide aan een hypertext-systeem om documenten van en gerelateerd aan CERN op te vragen, te wijzigen en terug te sturen
Samen besloten ze om zich volledig te concentreren dat project.

In 1993 begon Cailliau het eerste webproject van de Europese Commissie voor informatieverspreiding in Europa. In december 1993 organiseerde hij de eerste International WWW Conference die in mei 1994 bij CERN werd gehouden. Deze conferentie bracht 380 internetpioneers bij elkaar en wordt nog elk jaar georganiseerd. Een mijlpaal in de ontwikkeling van het internet. Cailliau was tot 2002 lid van dit Comité.

Samen met de Europese Commissie startte hij in 1994 ook het "Web for Schools"-project. Dit project werd overeind gezet om het web voor te stellen als bron voor opvoeding en onderwijs.
Hij en Tim Bernes-Lee hadden het www kunnen patenteren en hadden ongetwijfeld fortuin gemaakt zoals met Windows of Apple, maar ze schonken hun werk aan de Gemeenschap, ook al omdat het www dienst deed als uitwisseling van hospitaalgegevens.
Hij kreeg als erkenning een Eredoctoraat aan de Universiteiten van Gent, zijn Alma Mater in 2001 en samen met Tim Berners-Lee aan de Universiteit van Luik in 2009.
Tim werd Sir Tim. Cailliau kreeg (nog) geen adellijke titel, wel een erelintje van Commandeur in de Leopoldsorde.