Tuesday, October 2, 2012

Universiteiten : een beetje geschiedenis.



Het Academiejaar is begonnen.  De stoet hooggeleerde professoren,  de “Togati” schreden plechtig door de straten van Leuven naar de Sint Janskathedraal en gingen ter communie.  In ons land krijgt ge die Ouwel nog gratis. In Duitsland moet je 10 % van je inkomen hiervoor afgeven. Of we de sacramenten voor niets krijgen is nog maar de vraag want in België betalen we, via onze belastingen, pastoors, imams, rabbijnen, dominees… 

Leuven is niet de oudste universiteit in Europa, verre van: de oudste is Bologna (1088)  gevolgd door Oxford (1167)  Salerno (1173) Cambridge  (1209)  Salamanca (1218)  Sorbonne (1257)  Montpellier (1289)  en Coimbra (1290). De kennisuitwisseling tussen al die instellingen was uitstekend, mede door de gemeenschapstaal, de Lingua Franca van die tijd: het Latijn.
Leuven is wel de oudste universiteit in onze Lage Landen, gesticht in 1425 onder Hertog Jan van Brabant.   De eerste faculteiten waren Rechten en Geneeskunde. Andries van Wesel  (Vesalius)  werd er gevormd, verhuisde met zijn diploma naar Parijs omdat zijn vader Valet de Chambre werd aan het Hof en hijzelf  lijfarts van François  I°.  Hij verkaste  later naar Spanje bij Keizer Karel en Philips II omdat die beter betaalden.   

Vesalius gooide zijn boekenwijsheid van Galenus en Hippocrates beetje bij beetje overboord, begon praktijkoefeningen in de anatomie tot hij een autopsie mocht doen op een Spaanse edelman en constateerde dat diens hart nog klopte. Vesalius werd van moord beschuldigd, kreeg gratie van de koning en ging op bedevaart naar het heilig land. Op de terugtocht leed hij schipbreuk op het Griekse eiland Zacynthos en verdween.  

De faculteit Theologie werd  zeven jaar later (1432)  in Leuven bijgevoegd. Dwarsliggers die Luther’s leer nog zo dwaas niet vonden, zoals de professoren Jansenius en Mercator, werden er uit gewipt.  Mercator werd gevat door de Inquisitie en vluchtte naar Duitsland.  Ook Erasmus werd een leerstoel aangeboden maar ook hij koesterde sympathie voor de Reformatie en weigerde wijselijk.   De Roomse Kerkleer werd het paradepaard van Leuven.  Dat was een doorn in het oog van protestant Willem de Zwijger met als gevolg dat er in de Lage Landen een tweede Universiteit opgericht werd in Leiden, anno 1575, waar de wetenschappen meer aux sérieux genomen werden.   

Veel later, in Parijs, (1794) kwam de prestigieuze “Ecole Polytechnique” tot stand onder impuls van verlichte geesten zoals Monge (uitvinder van de beschrijvende meetkunde) Ampère, Berthollet, Laplace, Gay-Lussac, Lavoisier… In 1805 gaf Napoleon de school het pompeuze devies “Pour la Patrie, les Sciences et la Gloire.” Hun symbool is de “x” de onbekende…

Exit Napoleon (Waterloo 1815) en wij werden hier onderdanen van het Koninkrijk der Nederlanden.  Willem schonk ons twee  Rijksuniversiteiten, Gent en Luik.
Exit Willem (1830) en Leopold I, zelf vroeger nog officier bij de Russen die Napoleon versloegen en vol bewondering was voor de “Ecole Polytechnique”  liet een kopie oprichten in Brussel (1834) om militaire ingenieurs te vormen.
Alles in het Frans natuurlijk.  Naar het programma van die  “Ingénieurs Militaires” werden aan de Universiteiten van  Gent en Luik later (rond 1870) Speciale Scholen geannexeerd  die het  diploma van “Ingénieur Civil”  afleverden. Bij de vernederlandsing van de Gentse Alma Mater (1929) werd dat “Civil” vertaald als “Burgerlijk” waar de Nederlanders nog altijd pret mee hebben want voor hen is burgerlijk (zie Van Dale) “benepen, zonder vrijheid van geest”. Maar burgerlijke ingenieurs  (“burgies” in studententaal) mogen zich troosten. Sinds de Bologna-verklaring, ondertekend door 29 Europese ministers op 19 juni 1999, mogen zij zich Masters in de Ingenieurswetenschappen noemen. Er werd daar, in de oudste universiteitsstad, gekozen voor het Angelsaksische BAMA (Bachelor Master) systeem waardoor nagenoeg iedereen  zich zo’n titel kan toe eigenen. Weg dus doctors, licentiaten…

In het verkiezingsdrukwerk dat onlangs in mijn bus viel  zijn er kandidaten  die zich ”professioneel bachelor marketing” noemen. Ik ken een lieve tante die voor  mijn part rustig de titel van Master in Snit en Naad mag dragen.
Méprise un titre vain, des honneurs superflus. Retire–toi dans toi, parais moins et sois plus.  (Agrippa d’Aubigné).
Gaudeamus Igitur,

No comments:

Post a Comment